اواخر 2005 بود که سفیر ایران در زلاندنو در یکی از دانشگاههای اینجا سخنرانی داشتند . لُب کلام ایشان آگاهی دادن به دوستداران سیاست در این کشور بود. ایشان تلاش خود را در صلح آمیز جلو دادن برنامه اتمی ایران کردند و تمام و کمال از حقّ مسلم ماست دفاع کردند

در پایان این جلسه چندی از دوستان ایرانی دور ایشان را گرفته و نظرات خود را گفتند و همگی هم عقیده بودند که این شل کن سفت کن های ایران بهانه های محکم به آمریکا و عاقبت کاری به دست ایران خواهد دادو پای بیگانه را به ایران باز و مملکتت را به دوباره چندین دهه به عقب خواهد راند.

ایشان هم با کمال اطمینان اظهار کردند که خیلی نگران نباشید درست است که ایران شکرخوری زیادی میکند اما دولت دقیقا میداند که چه وقت عقب نشینی کند
به هر حال تا به امروز دقیقا همانی شده که ایشان فرمودند. باید تا آخر ماه صبر کرد و دید که این بار آقایان به امتیازاتی که گرفته اند بسنده میکنند یا باز هم به قول معروف ِقر میآیند