Hello, Sorry I'v been tied up with several things at the moment and will write about them soon after I get a chance. In the mean time I want to start re-publishing hoder's content of the website since his is filtered. This is just a desperate attempt to get the content out there on the net for Iranian/Persian speakings whom are left behind the filtering inIran.
Soooo Let is all begin....

-------

سفر به اسراییل: گفتگوی تمدن‌ها در عمل، شکستن یک تابوی احمقانه

خلاصه برای آدم‌های بی‌حوصله: هدفم از سفر به اسراییل آن است که به آنها ایرانی را که می‌شناسم نشان دهم و برای شما هم برداشتم را از اسراییل و مردمانش بیاورم. سعی می‌کنم هر روز مطلب بنویسم. دوربینم را همه‌جا با خودم می‌برم و عکس‌ها و ویدیوهایی را که می‌گیرم از همان‌جا روی اینترنت می‌گذارم. این تابو را باید شکست و الان وقت آن است. (مطلبم به انگلیسی درهمین باره)
اگر همه چیز خوب پیش رفته باشد، باید تا چند ساعت دیگر در تل‌آویو باشم. درست خواندید. تصمیم گرفته‌ام به وسوسه‌ی قدیمی‌ام که می‌دانم وسوسه‌ی خیلی‌های دیگر هم هست تن بدهم و به کشوری بروم که حتی از بردن نامش منع شده‌ایم، چه رسد به اینکه از نزدیک ببینیمش. (گذرنامه‌ی ایران برای سفر به اسراییل اعتبار ندارد.)
من به عنوان یک کانادایی-ایرانی به اسراییل می‌روم تا همان‌طور که آقای خاتمی در ایده‌ی گفتگوی تمدنهایش گفته بود، با برقرار کردن دیالوگ با اسراییلی‌های مثل خودم از جنگ جلوگیری و به صلح کمک کنم.
به اسراییل می‌روم تا ببینم مردمش چطور درباره‌ی ما ایرانیان فکر می‌کنند و چقدر تصوراتی که از ما و ایران دارند به واقعیت نزدیک است. همین‌طور ببینم خود اسراییل چقدر به چیزی که رژیم جمهوری اسلامی بیست و شش سال صبح و شب توی کله‌ی ما کرده است نزدیک است.
می‌روم به آنها نشان بدهم که همه‌ی ایرانی‌ها مثل احمدی‌نژاد نیستند و مانند او دنیا را نمی‌بینند. می‌روم که با آنها بگویم هرقدر بیشتر به ایران فشار بیاورند آدم‌هایی مثل احمدی‌نژاد قوی‌تر می شوند و در مقابل زن‌ها و مردهای جوانی که سال‌هاست دارند با صبر و تحمل فراوان، ریز ریز رفتار این حکومت نکره و قلچماق را عوض می‌کنند، ضعیف و شعیف‌تر می‌شوند.
می‌‌خواهم به آنها بگویم بسیاری از جوان‌های ایران امروز هیچ مشکلی با اسراییل به عنوان یک واقعیت ندارند و هیچ دلشان نمی‌خواهد با هیچ کشور یا ملتی در جنگ و قهر باشند. می‌خواهند با همه گفتگو کنند و اگر مشکلی هست بدون جنگ و خونریزی حل کنند و اگر اختلافی دارند بطور متمدنانه باهم مخالف باشند ولی به هم احترام بگذارند.
به اسراییل می‌روم که به آنها حداقل یک ایرانی را نشان دهم که با وجود اینکه تمام عمرش را در همین جمهوری‌اسلامی و در خانواده و مدرسه‌ای مذهبی و انقلابی بزرگ شده، با سیاست جمهوری اسلامی درباره‌ی اسراییل کاملا مخالف است و نه تنها آن کشور را به رسمیت می‌شناسد، بلکه فکر می‌کند به سود منافع دراز مدت ملی ایران است که با اسراییل روابط دوستانه داشته باشد. می‌‌خواهم به آنها بگویم که هزاران ایرانی هستند مثل من که می‌خواهند ایران به روند صلح میان فلسطین و اسراییل کمک کند، نه اینکه (مانند حکومت فعلی بخاطر منافع کوتاه‌مدتش) در آن مانع ایجاد کند و عقیده دارند که این کار بدون برقراری رابطه‌ی سالم و عادی دیپلماتیک با اسراییل ممکن نیست.
می‌دانم این سفر را جمهوری اسلامی (از آبادگران تا مشارکت) چگونه خواهد دید و چگونه بر من برچسب‌های سطحی احمقانه‌اش را خواهد زد. می‌دانم که این سفر ممکن است باعث شود به این زودی‌ها نتوانم به مملکتم برگردم. ولی مهم نیست. اگر قرار بود در چهارچوبی که خامنه‌ای برایم تعیین کرده بمانم که اصلا نه شما اینجا بودید و نه من. من یک شهروند جهانی مستقل و زاده‌ی ایرانم و هر کاری که ببینم می‌تواند ذره‌ای زندگی آدم‌های دنیا را بهتر کند، می‌کنم و هزینه‌اش را هم می‌دهم – فعلا که درنتیجه‌ی این سبک زندگی نه به ایران می‌توانم بروم نه آمریکا.
سفر به اسراییل تابوی احمقانه‌ای است که جمهوری اسلامی درست کرده و اگر در ده سال اول انقلاب کارکردی داشت الان واقعا هیچ فایده‌ای برای هیچکس جز تندروهای بی‌عقل ندارد. دیگر زمان شکستن این تابو است.
بزرگترین هدف من از این سفر آن است که برای آنها ایرانی را که می‌شناسم نشان دهم و برای شما هم برداشتم را از اسراییل و مردمانش بنویسم. سعی می‌کنم هر روز هم به انگلیسی و هم به فارسی مطلب بنویسم و شما را در جریان قرار دهم. دوربینم را همه‌جا با خودم می‌برم و عکس‌ها و ویدیوهایی را که می‌گیرم روی اینترنت می‌گذارم تا همه بتوانید ببینید. اگر بتوانم یکی دو تا پادکست هم درست می‌کنم.
به جز این، قرار است در یکی دوتا جمع کوچک دانشگاهی هم درباره‌ی ایران، جوانان و اصلاح‌طلبی صحبت کنم که بعدا درباره‌شان بیشتر توضیح خواهم داد. ولی گمان می‌کنم فرصت بسیار خوبی شود که بتوانم با ایرانی‌های مقیم اسراییل آشنا شوم و شاید بالاخره توانم آن پروژه‌ی قدیمی وبلاگی‌ام را عملی کنم.